Başı sonu yok...

Daha önce de defalarca tekrar edilmiş,asılda sarfedilmemesi gereken sözler..
Gerçekçi olduğunu iddia eden olgun birini nasıl bu kadar incitebilir ki?
Duymamışmıydın sanki daha önce hmm, ama konuşulması bir aşamaydı tatsız bir şekilde de olsa eskiden,demek telafi edildi ve bişeyler değişti yada sen öyle sandın..
İlk sarf edildiği zamanla bu zaman arasında köprüden çok sular aktı,asla o günlere dönülmemeliydi,
şu an teselli edicek hiçbir söz yok,belki onarıcak ta..
Tam bir yere varacakken bu kaçıncı başa dönmek:(
Bir çocuk gibi ürkek kalkalıp cevap bile veremeyecek hale nasıl gelir savunduğu en basit şeyleri bile insan?
Bu sefer kolay dinecek gibi durmuyo bu acı..daha ağır..bir taş gibi oturmuş yüreğe..öldürebilir beni..

Size denen sözlere bilenip öfkeyle karşılık verip misilleme yapmak  yerine
oturup şapkayı önünüze koyma zamanınız gelmiş olamaz mı?  Hele sizi çok seven biri söylemişse belki de sabrının son noktasındadır kale almak gerekmez mi ?
Karşınızdakine sarfetmeden bir kendinize söylesenize hem empati yapar hem haketmişmi test etmiş olursunuz belki,ha o haketti revadır diyosanız buyrun saydırın!
Bunun tek sebebi kaybetme korkusunu taşımamak...

Ama ben laf işitmeye de hiç alışık değilim,hem de haksız yere hiç!
Çünkü ben bu dediklerimi yapıyorum en basiti,kendimi sorguluyorum,sabrediyorum,bıçak kemiğe dayanmadan sadece bekliyorum.. haksız yere de bazen söylenebilirim insanım beşer şaşrım elbette. Ama dozaj?

Ağlamak,kendine acımak,kahrolmak,pişman olmak,geçti sanmak,ölmeyi dilemek..
1 sn önce dimdik ve mağrur dururken bir anda tuzla buz olmak,sesimin kesilmesi..
Hepsine ama hepsine otomatik geçiş yapıyo beynim engel olamıyorum elimde değil.
yalnız kalmaktan korkuyorum ama kafam dağılmıyo,konuşup anlatacak hiçbişeyim yok zaten..
bilirim ki bir olayın içnde değilseniz ne kadar baştan anlatsanız da mümkün değil anlamaz birine anlatsanız,
ben anlamıyorum bana anlatılınca çünkü..

bağıracak,konuşacak böyleyken böyle diyecek dermanım hiç yok en kötüsü,içimde kalıyo her şey..
ağlamamak için sanki beynim uyuşturucu salgılıyo
sürekli uyuyorum..depresyona girince beyin bi hormon salgılıyomuş dimi,her neyse iyiym ben..
3 defa uyudum hala gözümü açamıyorum
Ben gene gidip yatayım..

Rüya olmasını umarak..gözlerimi aynı dünyaya aynı acıya açmamayı dileyerek..


~~
Geldim:
Gitmelere bekle diyerek.
Attım valize bir kaç kırgınlık,
Bir iki vefasızlık,
Bir kaç acı söz;
Benim hatırladıklarım..

Bir kaç iyi söz,
Senin unuttukların.
Geride kalan ne varsa
Boğazın sularına serdim.

Geldim: Korkma aç kapıyı,
Sende kalmaya değil,
Beni almaya geldim...

[ Halil Cibran ]