Hepsi Geçti...

"Durdum.. dinlendim.
Güneşler geçti üzerimden, yağmurlar, rüzgârlar geçti.
Bekledim, günler geçti üzerimden.
Başta saydım bir bir, sonra bıraktım.
Aylar geçti.
Bir başıma düşündüğüm balkonlardan serin, sessiz yaz akşamları geçti. 
Gittim sonra.
Şehirler geçti yanıbaşımdan.
Şehirler dolusu insanlar geçti el sallamadan.
Hepsini sevdim.
Çağırdım.
Ay göründü karşıdan, kuşlar geçti.
İnsan, yalnız gelmeyeceğini bildiğini böyle fazla çağırır dedim,
acılar geçti.
Duruldum.
Yüreği dedim, yumuşak tutmalı her zaman. 
Kurumuş olan kırılır her zaman. 
Ağrılar geçti.
Çoğaldım.
Bir bebek doğdu evde, gülerek uyandı her sabah.
Gözlerim doldu izlerken.
Göbek bağının düştüğü gün, tüm birikmiş üzüntüler geçti.
Öğrendim.
Başkasının yüzüne onu önemsiyormuş gibi bakmanın ayıbını, oyunlar geçti.
Komşular aradılar; öksürüğün nasıl oldu diye, yemek getirdim evde yoktun diye.
Ümitsizlikler geçti.
Sarıldım.
Ailenin, beraberliğin, koşulsuz sevginin gücüne bir kez daha inandım.
Hastalıklar geçti.
Oturup ağladım sonra tüm bu geçip gidenlerin rahatlığından. 
Ağaçlar gibi döktüm kuru yapraklarımı, yenilendim, tazelendim. 
Yeni köklenmiş bir fide gibi berrak, umutlu ve huzurlu şimdi zihnim. 
Ne öfkem kaldı ne özlemim. 
Hepsi geçti. 

Hepsi geçti."