Annem çok sevinmelerin kadınıydı.
Bazen sevinince annem gibi,
Rengarenk reçeller dizerim kalbimin raflarına....
Annem,
Çok sevmelerin kadınıydı...
Daldaki kirazları, yazmasındaki oyaları, fistanındaki çiçekleri, asmadaki üzümleri, evin kedisini, sokağın delisini, babamın gömleğini, beni, bizi, mahalleyi...
Bildiğim her şeyi severdi...
Bana da sevmeyi öğretti,
Öyle az buz değil "Çok sev...!" derdi...
Annem gibiyim artık
Az sevme bilmiyorum ben,çok sevdiğimdendir bu kadar incinmem..
Bazen sevinince annem gibi,
Rengarenk reçeller dizerim kalbimin raflarına....
Annem,
Çok sevmelerin kadınıydı...
Daldaki kirazları, yazmasındaki oyaları, fistanındaki çiçekleri, asmadaki üzümleri, evin kedisini, sokağın delisini, babamın gömleğini, beni, bizi, mahalleyi...
Bildiğim her şeyi severdi...
Bana da sevmeyi öğretti,
Öyle az buz değil "Çok sev...!" derdi...
Annem gibiyim artık
Az sevme bilmiyorum ben,çok sevdiğimdendir bu kadar incinmem..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
YORUM ONAYI AÇIKTIR.
Yani; saygı sınırını aşmadığınız sürece tüm yorumlarınız yayınlanacak ve cevaplanacaktır, özel cevap için mail bırakabilirsiniz,
teşekkür ediyorum şimdiden..